قراردادهای هوشمند، دستاورد فناوری بلاکچین محسوب میشوند اما استفاده از آنها در مسائل دنیای واقعی، تا به امروز در هالهای از ابهام قرار داشت.
قطعا تا به امروز شنیدهاید که بلاکچین و فناوری قراردادهای هوشمند، زندگی ما را متحول خواهند کرد. البته، یک مورد پیش از این تحول باید در نظر گرفته شود. قبل از هرگونه ساختارشکنی انقلابی این فناوری، باید تأثیر آن روی مسائل واقعی جهان روشن شود. این تأثیر تا به امروز تقریبا غیرممکن بهنظر میرسید.
این مسئله که با نام Oracle Problem شناخته میشود، یک چالش فناوری است که مانع از ورود بلاکچین به زندگی روزمرهی ما میشود. البته بهنظر میرسد این چالش نیز توسط بازیگران دنیای فناوری حل شده باشد. استارتاپی با نام Chainlink در حال ترکیب نرمافزار خود با سختافزارهای امنی با نام Town Crier است که توسط یک گروه تحقیقاتی دانشگاهی در حوزهی رمزنگاری توسعه یافتهاند. بهنظر میرسد ترکیب این نرمافزار و سختافزار بیش از همیشه به حل چالش اوراکل نزدیک باشد.
قراردادهای هوشمند (Smart Contracts)، برنامههایی ذخیرهشده در یک بلاکچین هستند. این قراردادها قابلیت خودکار کردن روند تراکنش ارز دیجیتال بین کاربران را دارند. این تراکنشها، بر اساس قوانین مصوب در برنامهها انجام میشوتد. در اوراکل نیز همان فیدهای دادهی زندهای هستند که دادههایی مانند آبوهوا، نرخ کارمزد صرافیها، اطلاعات پرواز خطوط هوایی و نتایج مسابقات ورزشی را به قراردادهای هوشمند ارسال میکنند.
ایدهی اصلی بر این اساس استوار است که دو سیستم در کنار یکدیگر، خدمات مبتنی بر بلاکچین را با اتفاقات دنیای واقعی مرتبط کند. این ارتباط، با درجهی بالاتری از امنیت انجام خواهد شد و قطعا از روشهای کنونی کاربردیتر میشود. بهعنوان مثال وقتی پرواز شما لغو میشود، یک قرارداد هوشمند بهصورت خودکار هزینهی آن را پس از دریافت دادههای قابل اعتماد از خطوط هوایی، باز میگرداند.
سرگی نازاروف، مدیرعامل این استارتاپ در مورد مانع اصلی رویکرد فوق اعتقاد دارد سرویسهای کنونی اوراکل، در قدم اول هدف پیادهسازی یک سیستم بلاکچین را از بین میبرند. از طرفی، بهعنوان مثال در اتریوم، همهی نودهای حاضر در شبکه، همهی قراردادهای هوشمند را پردازش میکنند. در نتیجه، برنامهها امکان خاموش یا متوقف شدن ندارند. سرویسهای اوراکل امروزی نیز بیش از اندازه متمرکز هستند؛ آنها نقاط ثابتی دارند که بهراحتی در معرض نفود و خرابکاری خواهند بود.
در نتیجهی تعاریف بالا، قراردادهای هوشمند به دادههای دنیای واقعی دسترسی ندارند. بدون این دسترسی نیز آنها مانند شهرهایی بدون برق هستند. آری جولز استاد دانشگاه کورنل این تعریف را برای قراردادها بهکار میبرد و معتقد است با این شرایط نمیتوان کار خاصی با آنها انجام داد.
جولز و همکارانش در دانشگاه کورنل و بخش تحقیقات ارز دیجیتال و قراردادهای هوشمند، سختافزارهای تاون کرایر را توسعه دادهاند. آنها این سختافزارها را رابطهایی امن و قابل اعتماد برای اتصال بلاکچین اتریوم به منابع دادهی آنلاین مجهز به HTTPS معرفی میکنند. بخش اصلی محصول آنها نیز برنامهای است که داخل یک قطعهی سختافزاری ایزوله اجرا میشود.
این قطعهی سختافزاری (که اصطلاح محاصره برای آن استفاده میشود)، وظیفهی حفظ برنامه از حملات مخرب و محرمانه نگاهداشتن پردازشها را بر عهده دارد. این قطعه، درخواستها برای داده را از قراردادهای هوشمند دریافت میکند. بهعنوان مثالی از این درخواستها میتوان درخواست یک قرارداد هوشمند خطوط هوایی در مورد لغو شدن پرواز را مثال زد. سپس، پاسخها از وب سایت یا ایستگاههای اطلاعاتی به بلاکچین پس فرستاده میشوند.
با استفاده از رمزنگاری و فرض امن بودن سختافزارها، این تبادل داده با اطمینان کامل به مقصد (بهعنوان مثال، قراردادهای هوشمند پرواز) فرستاده میشود. در واقع مقصد نهایی مطمئن است که داده بدون هیچ دخالت و دستکاری مستقیما از سختافزار تاون کرایر فرستاده میشود.
اگرچه تاون کرایر احتمالا از مدلهای سنتی فیدهای داده امنتر باشد، اما قابلیت اعتماد سیستمهای غیرمتمرکز را به همراه ندارد. در این مرحله، استارتاپ چینلینک وارد بازی میشود. نرمافزار این استارتاپ، شبکهی غیرمتمرکز اوراکلها را به کار میگیرد تا خدمات بر پایهی قراردادهای هوشمند انجام شده و وابسته به یک منبع متمرکز نباشند.
اعتماد به صحیح بودن دادههای ارسالشده توسط چینلینک نیز توسط رمزنگاری تأمین میشود. در این میان، مشتریان سرویس میتوانند انواع مختلف سرویسهای غیرمتمرکز را از استارتاپ خریداری کنند. در این مدل، نودهای شبکه نیز در ازای ارائهی داده، کسب درآمد میکنند. نوزاروف اعتقاد دارد ترکیب نرمافزار چینلینک با سختافزار تاون کرایر، اولین شبکهی امن و غیرمتمرکز اوراکل در جهان است.
چینلینک برای نشان دادن قابلیتهای شبکهی اوراکل خود، با سیستمهای قرارداد هوشمند متعددی همکاری کرد. یکی از این پروژههاOpenLaw نام دارد و قراردادهای قانونی بهصورت قراردادهای هوشمند را زمینهی کاری خود معرفی میکند. این پروژه از اوراکل چینلینک برای تعیین نرخ تبدیل اتر به دلار در زمان مشخص استفاده میکند. بنیانگذار OpenLaw آرون رایت در این مورد میگوید:
نمیدانم آیا کسی توانسته است مشکل اوراکل را بهطور کامل کند یا خیر؛ البته چینلینک و تاون کرایر تلاشهای اولیهی خوبی در این زمینه هستند.
.: Weblog Themes By Pichak :.